معرفی کتاب منازل الاخره (زندگی پس از مرگ)
در کتاب منازل الاخره (زندگی پس از مرگ)، به تالیف شیخ عباس قمی، به حقیقت مرگ میرسیم و اینکه مرگ پایان زندگانی انسان نیست، بلکه آغاز مرحلهای جدید از زندگانی اوست. مرگ دروازهای گشوده به سوی حیات آخرت است.
مرگ پاسخگویی به دعوت ناگزیر خدای هستی بخش، در انتقال از سرای فانی و ناپایدار، به منزلگاهی باقی و پاینده است. مرگ سفری نزدیک به دیار جاودانگی است. مرگ برای انسانی که دل به خدا داده و با ایمان و یاد قیامت، عمل صالح را رهتوشه سفر آخرت خویش قرار داده است، شادمانی و آسایش و بازگشتی خجسته به سوی بهشت برین است. مرگ برای او بشارتی به نعمتهای جاودانه است. مرگ برای او بالاترین شادمانی است. مرگ پلی برای عبور دادن مؤمن از شداید و ناگواریها به سوی بهشت بیکرانه و نعمتهای همیشگی است.
مرگ برای مؤمن، چونان کندن جامهای چرکین و پوشیدن لباسی فاخر به جای آن، چونان. باز کردن بندها، شکستن زنجیرها و سوار گشتن بر رامترین مرکبها، چونان انتقال از منزلی ویران و وحشت زا به سرایی ایمن و مأنوس است. مردن برای مؤمن همچون بوییدن بهترین و دلپذیرترین رایحهها است، از کثرت خوبی این بو خوابی آرام به سراغش میآید و همه درد و رنج هایش پایان میپذیرد.
مردن برای مؤمنی که زاد سفر برگرفته و به حق آماده مرگ شده، نافع تر از دوایی است که دردمندی برای معالجه خویش استعمال میکند، آری! اگر آنان نعمتهایی را که مرگ سبب وصول به آنها است میشناختند، آن را طلب میکردند و دوستش میداشتند بیشتر از آنکه انسان عاقل دور اندیش، برای دفع آفتها و جلب سلامتها، دارو را میطلبد و دوست میدارد.