نویسنده: ابی جعفرمحمدبن علی بن حسین بن بابویه قمی
مترجم: کریم فیضی
شیخ صدوق این کتاب را در ۹۷ مجلس و ۱۳ ماه تدوین کرده و این مجالس به جز چند مجلس (۲۲، ۲۳، ۲۴و ۲۶) هر جمعه و سه‌شنبه بر پا بوده است. شروع آن ۱۸ رجب ۳۶۷ق به هنگام سفرش به مشهد و پایان آن ۱۸ شعبان ۳۶۸ق بوده است. فقط مدت کوتاهی در راه طوس در تدوین کتاب فاصله افتاده است.
مجلس ۲۹ آن مصادف با ۸محرم (دومین جمعه محرم) بوده و لذا به مقتل سیدالشهداء شروع کرده و آن را در مجلس ۳۰ و ۳۱ تکمیل کرده است. مجلس ۲۶ مصادف با غدیر و ذکر فضائل این روز است. این بیانگر امتیاز این کتاب به دیگر کتب امالی است که صدوق در نقل احادیث به مناسبت‌های زمانی و مکانی توجه داشته است.
افزون بر آن در ماه رجب از فضائل آن ماه و در ماه مبارک رمضان از فضائل رمضان و ثواب روزه در این ماه‌ها حدیث نقل کرده است. هنگامی که به نیشابور می‌رسد حدیثی در فضیلت زیارت امام رضا(ع) نقل می‌کند.
دو جلد، جلد سخت
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.