نویسنده: آیتالله حاج شیخ رضا توحیدی
القرآن و الحجّه یا مشترکات قرآن و حجّت زمان نام کتابی است که در باب قرابت ها، شباهت ها و فصول مشترک قرآن و امام زمان(عجلاللهفرجه) به نگارش درآمده است.
مؤلّف محور و مدار بحث را خطبه ۱۸۶ نهج البلاغه قرار داده است. حضرت امیر(علیهالسلام) در این خطبه، پس از بیان بعثت در فرازهای واپسین خطبه به ویژگی های قرآن می پردازد و در آن، نزدیک به پنجاه صفت برای این کتاب آسمانی برمی شمارد. مؤلّف ضمن ترجمه و توضیح مفردات این خطبه آن صفات و امتیازات را در عموم معصومین خاصّه در امام عصر(عجلاللهفرجه) باز می جوید و به انطباق آنها با امامان معصوم می پردازد و می نویسد: هر چه در قرآن باشد، به نحو اتمّ در معصوم وجود دارد و حجّت و قرآن از هم جدایی ندارند
🔰۸۲۴ ص، گالینگور
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.